Minik Eller Çarklarda Mı Duracak?

Doğal afetler ve krizler, eğitime, sosyal korumaya, sağlık hizmetlerine ve çocuk korumaya erişimi kesintiye uğratarak aileleri yoksulluğa sürüklüyor, insan onuruna yaraşır geçim fırsatlarını sınırlıyor ve çocukların çocuk işçiliğine zorlanmasına neden oluyor.

UNICEF ve ILO'nun 2021 raporuna göre, dünya genelinde 160 milyon çocuk hâlâ çocuk işçi ve bu çocukların 79 milyonu  sağlıklarını, güvenliklerini ve ahlaki gelişimlerini doğrudan tehlikeye atan tehlikeli işlerde çalışıyor.
12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliği ile Mücadele Günü vesilesiyle UNICEF ve Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) Türkiye, tüm paydaşları çocuk işçiliğini sona erdirmeye katkıda bulunmaya çağırmıştı.

2015 yılında, Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi (SDG) 8.7'nin kabul edilmesiyle birlikte, uluslararası toplum, çocuk işçiliğinin tüm biçimlerinin 2025 yılına kadar ortadan kaldırılmasına yönelik bir taahhütte bulundu. Ancak, çocuk işçiliği artıyor ve dünya, kimseyi geride bırakmama sözünü yerine getiremiyor gibi görünüyor.
Çocuk işçiliğinin tüm biçimlerinin 2025 yılına kadar ortadan kaldırılması çağrısında bulunan SKH 8.7, tüm Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerinin %60'ından fazlasıyla ilişkili durumda.

UNICEF Türkiye Temsilcisi PaoloMarchi konuyla ilgili olarak; “ Çocuk İşçiliği, bir  çocuk hakları ihlalidir; ortadan kaldırılmasını sağlamak için bir araya gelmek hepimizin için zorunlukluktur” dedi.
Yasser Hassan, ILO Türkiye Direktörü ise; “Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerinin vaatlerini başarmaktan hâlen çok uzağız. 2000 yılından bu yana çocuk işçiliğinin azaltılmasında kaydedilen ilerleme, genel çocuk nüfusundaki büyük artışa rağmen dikkate değerdir.” şeklinde konuştu.

Türkiye, çocuk işçiliğinin önlenmesi ve ortadan kaldırılması için finansmanı artırmak ve uluslararası işbirliğini sağlamak amacıyla veri odaklı ve programatik yaklaşımlar yoluyla çabaları hızlandırma çağrısında da bulunuyor.
Bakalım, verilen sözler tutulacak mı(?)

Kaynak: Barçın Sönmez - ADMAL GAZETECİLİK ÖĞRENCİLERİ